Sowica białorzytna. Zagrożony gatunek z wyspy Cebu
Sowy… kto nie zakochałby się w nich po uszy? Są symbolami mądrości, co dodatkowo utwierdziła najsłynniejsza sowa Hedwiga z Harry’ego Pottera. Ale zgadnij co? Cebu ma swoją, lokalną gwiazdę wśród sów! To sowica białorzytna, zwana tu „boobookiem”.
„Cebu boobook”
Sowica białorzytna (Ninox rumseyi) jest znana pod dwoma nazwami angielskimi: Cebu Boobook i Cebu hawk-owl. Jest to prawdziwy klejnot wśród sów na Filipinach, ponieważ jest to gatunek endemiczny dla wyspy Cebu. Uważano, że sowica białorzytna wyginęła w 1888 roku… ale została ponownie odkryta w 1998 roku w trzech obszarach leśnych! Wcześniej Cebu Boobook był klasyfikowany jako podgatunek sowicy filipińskiej. Dalsze badania uzasadniły jednak ponowną klasyfikację sowicy w 2012 roku jako unikalny i odrębny gatunek. Jest to zatem jeden z siedmiu znanych gatunków sowic na Filipinach!
Nasza sowica charakteryzuje się jako sowa średniej/dużej wielkości – zazwyczaj osiąga wysokość 25 cm. Czyni ją to jedną z największych sowic w kraju. Cebu boobook ma podobne upierzenie jak sowica z Mindoro (Ninox mindorensis). Wykazuje jednak wyraźną zmienność w kolorze i wzorze podogonowym, a także dość wyraźną wokalizację, która odróżnia ją od jej odpowiedniczki z Mindoro czy innych gatunków.
Nie ma różnicy w wyglądzie samców i samic. Nie mają też „uszu”.
Klejnot wyspy Cebu
Od czasu ponownego odkrycia sowicy białorzytnej znaleziono ją w pięciu z jedenastu obszarów leśnych pozostałych na wyspie Cebu. Jej rozmieszczenie obejmowało kilka centralnych i południowych gmin wyspy Cebu. Widziano sowicę w gminach Alcoy, Boljoon, Dalaguete, Argao i Tabunan. Według doniesień zajmuje zarówno pierwotne, jak i wtórne obszary leśne na wysokości do 700 m n.p.m. Ponadto sporadycznie widywano ją na różnych plantacjach roślin uprawnych. Sowice chowają się w naturalnych otworach w większych, starszych drzewach.
W takim mieszanym siedlisku para sowic białorzytnych ma areał osobniczy około 10 ha. Co ciekawe, tym, co ogranicza obecność gatunku, jest wiatr. Naukowcy spekulują, że dzieje się tak, ponieważ efekty akustyczne wywołane przez wiatr wśród gałęzi i liści mogą zakłócać zdolność sów do wykrywania zdobyczy i wzajemnych sygnałów.
Sowica białorzytna – gatunek narażony na wyginięcie
Ostatnie szacunki sugerują, że liczba dojrzałych osobników na wolności waha się od 250 do 999 (lub około 200 par). „Dzięki” ograniczonemu występowaniu i ciągłym zagrożeniem dla siedlisk sowicy białorzytnej, spowodowanymi głównie ciągłym wylesianiem, gatunek został wymieniony jako narażony na wyginięcie w czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Z drugiej strony, biorąc pod uwagę wyniki ostatniego badania, naukowcy sugerują podniesienie statusu do „zagrożonego”. Wynika to z niewielkiej liczebności populacji, a także malejącej jakości i wielkości płatów leśnych w których występuje sowica.
Jednak wysiłki na rzecz ochrony trwają dzięki lokalnym biologom i ornitologom. Starają się oni stawić czoła pilnym wyzwaniom stojącym przed sowicą białorzytną i zabezpieczyć jej przyszłość. Poprzez zaszczepienie poczucia odpowiedzialności i uznania dla unikalnej dzikiej przyrody Cebu (i ogólnie Filipin), istnieje nadzieja na trwałą ochronę sowicy i bogatej różnorodności biologicznej, którą reprezentuje. Jest to również misja Fundacji Kahibalo.
Autor: Azize Alamea Sabellana (Studentka USC’s)
